Digital Queue

Datum: april 2017
Rol: ontwerper // video editor

In de laatste week van mijn profilering op mijn opleiding, kreeg ik een opdracht van Ziggo. Ontwerpers geven vorm aan de wereld om ons heen. Ze geven letterlijk vorm en structuur aan objecten, diensten, netwerken, interacties en het gedrag van mensen. Ik moest gaan kijken naar hoe bepaalde rituelen in het uitgaansleven in zijn werk gaan en bedenken hoe ik dit ritueel makkelijker, leuker of aantrekkelijker kon maken.
Omdat dit in samenwerking is met Ziggo en ik graag concerten bezoek, heb ik gekozen voor het ritueel ‘het bijwonen van een concert’.
Door middel van desk research heb ik onderzocht wat er zoal vooraf gaat bij een concert, hoe een concert verloopt en wat erna gebeurt. Het ritueel waarmee ik aan de slag ga, is het wachten in de wachtrij. Je hebt onder andere te maken met moeheid en verveeldheid. Dit kan dus beter.


 

Voorbereiding

Wachten voor een concert kan uren duren, vooral als je ‘s ochtends al in de rij gaat staan. Het is dan belangrijk om een survivalkit mee te nemen. Denk aan eten en drinken. In de zomer moet je kleding uit kunnen doen en in de winter is het handig om extra kleding mee te nemen.

 

Verbondenheid

Het wachten is ook een sociale bezigheid. Fans komen bij elkaar en hebben vaak dezelfde interesses, waardoor ze het goed met elkaar kunnen vinden en vriendschappen ontstaan. Ze geven elkaar eten en bieden onderdak onder hun paraplu als het regent. Deze verbondenheid geeft een machtig gevoel, alsof je ergens bijhoort.

 

Veiligheid

Er wordt alles aan gedaan om de veiligheid van de bezoekers te waarborgen. Fans kunnen soms behoorlijk hysterisch zijn. Om conflicten te voorkomen, moeten zij zich aan regels houden, zoals niet voordringen. Dranghekken kunnen hierbij helpen. Tassen worden gecontroleerd op wapens, alcohol, drugs of explosieve voorwerpen. In sommige gevallen wordt er gefouilleerd.

 

Er zijn een aantal factoren die het wachten in de wachtrij voor een concert minder leuk maken of dat het langer lijkt te duren.

Niet vastgestelde wachttijd lijkt langer te duren dan vastgestelde wachttijd. Je stelt je op voor de tijd die je moet wachten. Als je dat niet weten, weet je niet hoe lang je daar nog staat en dat wekt irritatie. Angst speelt ook een grote rol. Het zorgt ervoor dat je wil vluchten. Kan dit niet, lijkt alles heel lang te duren. Zijn er meerdere rijen en je ziet de andere rij sneller opschuiven, heb je ook het idee dat het langer duurt.

Een andere factor dat meespeelt, is de waarde die je hecht op datgene waar je op wacht. Hoe hoger de waarde, hoe langer je bent bereid om te wachten. Je bent eerder bereid om langer te wachten voor je favoriete band dan in de wachtkamer van de tandarts.

Als je met vrienden in de rij staat, zal de tijd sneller gaan dan wanneer je alleen wacht. Socialiseren doodt de tijd.


 

Eigen ervaring

Om een goed beeld te krijgen hoe het ritueel er echt aan toe gaat, heb ik zelf in een wachtrij gestaan. Het ging om een concert van de Duitse band Tokio Hotel in Paradiso. De doelgroep ligt tussen de 16 en 26 jaar.

Ik ga graag naar concerten en dit is een van de vele die ik heb bezocht. Er zit een groot verschil in wachten voor een populaire artiest dan voor een wat minder populaire artiest. Tokio Hotel heeft in meer dan 10 jaar een grote fanbase opgebouwd over de hele wereld. Enthousiaste fans stonden al om 12:00 uur in de rij, terwijl de deuren pas om 19:00 uur open gingen. Zij hadden zich goed voorbereid door eten, drinken en een kleedje mee te nemen. Velen waren alleen en onderling maakten ze vrienden.
Na 19:00 uur waren de deuren nog steeds gesloten en omdat niemand wist hoe lang het nog ging duren, werd iedereen onrustig en leek het eeuwen te duren.

Heel anders ging dit bij een concert van indierockband Local Natives, ook in Paradiso. In Nederland zijn zij niet heel erg bekend. Ik was een van de eerste mensen die in de rij stond, terwijl het al 18:30 uur was. Al snel kwam er een groepje Fransen en zij boden mij een stroopwafel aan. Precies om 19:00 uur konden we naar binnen.

 

Met al deze informatie heb ik een concept bedacht om de wachtrij minder lang te maken. Met het nieuwe online inchecksysteem, Digital Queue, hoef je nooit meer lang te wachten.

Het is een digitale wachtrij die een dag voor het concert open gaat. Wanneer je incheckt met je account, krijg je een tijdvak toegewezen wanneer je kan aansluiten in de fysieke rij. Bij aankoop van een VIP-ticket, die iets duurder is, word je ingedeeld in het eerste tijdvak, zodat je gegarandeerd een goede plek hebt bij het concert.
Iedereen is netjes verdeeld over de tijdvakken en daarom kan je bij aankomst vrijwel meteen naar binnen.

Vervolgens kan je genieten van de muziek. Geen oneindige wachtrijen meer, het is veiliger, minder beangstigend en je kan beter je tijd inplannen.

Maar is een digitale wachtrij wel echt wat we willen in de toekomst? Zelf denk ik dat het wachten voor een concert een magische beleving is die er nou eenmaal bijhoort. Er ontstaan vriendschappen en er wordt veel gelachen. Als dit wordt weggenomen, zal een concert bezoeken nooit meer hetzelfde zijn.